கவிதைச் சாரல் - சித்தன்

கொண்ட நோக்கம் நிறைவேற பிறவி பல எடுத்து வந்து எம் பித்தமதை தெளிய செய்து உயிர் நோக்கம் உணரசெய்தாய் ஈசனவன் இயல்பில் எமை நித்தமும் நிலைக்க செய்து பிற உயிரதுவும் நானேதான் என்பதையும் உணரசெய்தாய் உயிரானாய் குருவானாய் உடல் கொண்ட சிவனே தாயானாய் தவமானாய் தியானலிங்க திருவே உயிர் மறந்து உனை பிரிந்து பாதை மாறி பயனித்தேன் உண்மை உணர்ந்து உன் பாதம் சேர உயிர் உருக பிராத்தித்தேன் பிரார்த்தனையை செவிமடுத்து உன்னோடு எனை ஏற்று இப்பிறவி பயன் அடைய செய்தாய் குருவே உனை சிறம் தாழ்த்தி வணங்குகிறேன் உமக்கெனவே செயல் புரிவேன்.

மதியிழந்த மனித இனம் சாதியென்றும் சமயமென்றும் தங்களுக்குள் சண்டையிட்ட வீழ்கிறதே தான் கற்ற சிறு புழு அறிவை மலை போல உயர்த்தி பார்த்து இருமாப்பு கொள்கிறதே மொழியென்றும் இனமென்றும் மனம் குழம்பி வழி தவறி உயிர் மறந்து வாழ்கின்றதே மனிதன் தன் நிலை மாறி உலகில் தவறு தான்டவமாட நான் வருவேன் தருமம் காக்க என்று சொன்ன ஈசா பூமி அதிர்ந்து வானம் இடித்து கடல் பொங்கி அல்ல  கண்ணிற்கே தெரியாமலும் பிரளயம் நடத்தி மானுடம் காப்பாயென்று நிருபித்தாய் ஈசா